Brownsberg en Ston Island

Lieve allemaal,

Hier het verslag van onze trip naar Brownsberg en Ston Island afgelopen weekend.

Maartje en ik keken erg uit naar deze trip die, hoe kan het ook anders, nogal stressvol begon. Want, wij hadden ons verslapen. De avond van tevoren lazen we in de ‘vergeet dit niet mee te nemen op deze trip lijst’ dat we onze gezelligheid mee moesten nemen. Prima! Daar hebben wij genoeg van. We waren ondertussen al zo melig dat ik het volgende aan Maartje voorstelde: “Hoe grappig zou het zijn als wij een doosje maken waar we Brabantse gezelligheid op schrijven/in stoppen en die morgen meenemen”? Zo gezegd, zo gedaan. Nog meliger als dat we al waren keerden we een doosje binnenstebuiten en schreven wij hier Brabantse gezelligheid op, foto’s maken, opsturen naar de tour guide (Satish) en slapen. Althans, dit was het plan. Helaas waren we ondertussen zo melig en hadden we zo’n zin in morgen dat we niet meer konden slapen. We vielen dan ook allebei pas heel laat in slaap en toen onze wekkers om 06.15 uur gingen (want we moesten om 07.30 uur op de verzamelplaats staan) sliepen we hier dan ook allebei gezellig doorheen. Om 06.45 uur schrok ik wakker en hebben we ons dus mega erg moeten haasten om op tijd op de verzamelplek te zijn. We waren gelukkig net op tijd en kon de trip dan eindelijk echt beginnen.

Wij dachten dat we nog wel even bij konden slapen in het busje op weg naar Brownsberg. Dit kon gelukkig ook, met de nadruk op even! Vlak bij Brownsberg aangekomen veranderde de geasfalteerde weg in een hobbelige weg met kiezels, stenen, hobbels en vooral veel kuilen! Vanaf toen zat slapen er dus niet meer in. Boven op Brownsberg aangekomen hadden we een mooi uitzicht over het Brokopondo stuwmeer, ook kregen we hier nog wat extra informatie van de gids (Ronny). Na nog even wat gedronken en gegeten te hebben kon de tocht richting de Irene waterval beginnen. We hebben ongeveer 2 uur bergafwaarts richting de waterval gelopen. Helaas was dit niet zomaar een wandeltochtje! We moesten onder omgevallen bomen door kruipen, over boomstammen heen klimmen en over een ‘trap’, met treden van 70 cm (bijna net zo groot als ik dus), lopen. Ook moest je heel de tocht goed kijken waar je je voeten plaatste want er waren veel boomwortels en losse stenen waar je makkelijk over kon vallen. Eindelijk na veel geklaag, gesteun maar vooral veel gelach (van Maartje, Anna, Marjolein en ik), kwamen we aan bij de Irene waterval. Wat in het regenseizoen een mooie grote waterval is, was nu in het droogte seizoen meer een miniwaterval. Gelukkig was er genoeg water om er even lekker onder te staan en ons op te frissen. Hierna begonnen we aan de terugweg die, net zoals de heenweg, met veel geklaag maar vooral ook met veel gelach, bewandeld werd. Terug op de berg aangekomen hebben we wat gegeten en daarna vertrokken we richting Ston Island, waar we zouden overnachten.

Aangekomen op Ston Island hebben we (lees: Satish, wij gaven namelijk alleen alles aan) onze hangmatten opgehangen, want hier zouden we vannacht in gaan slapen. Na het avondeten hebben we met de hele groep een kampvuur gemaakt. Iedereen had wat drank meegenomen en er was ook gezorgd voor muziek. Rond 04.30 was iedereen moe en een beetje dronken (ik was natuurlijk weer hartstikke zat) en wilden we gaan slapen. Ik kan je vertellen, dat is niet zo’n succes als je zat bent! Die hangmat hangt natuurlijk nooit stil en dan moet je er ook nog eens aan denken dat je hoofd hoger ligt dan je voeten, anders wordt je de volgende ochtend wakker met enorme hoofdpijn! Na een paar keer in en uit mijn hangmat te zijn gestapt ben ik dan toch eindelijk in slaap gevallen. Maartje, Anna en Marjolein daarentegen konden echt niet in slaap komen. Zij zijn met z’n 3en op zoek gegaan naar het huisje waar je eventueel in kon slapen als dat in je hangmat niet lukte. Gelukkig hadden ze het huisje snel gevonden. Ze gingen alle 3 naar binnen en Anna liep al verder het huisje in terwijl Maartje en Marjolein een andere kamer binnen liepen. Daar stonden alleen maar spullen en de tweede deur was op slot (misschien hadden die andere meiden de deur op slot gedaan en waren ze al gaan slapen? dachten ze). Toen kwam Anna teruggelopen met de mededeling dat ze een keuken had gevonden. Een keuken? Maar daar had Ronny niks over gezegd! Wat bleek, stonden ze gewoon in het huis van iemand van de lokale bevolking!! Ze zijn meteen het huisje uit gerend! Gelukkig hadden ze even later, met behulp van Ronny, toch het juiste huisje gevonden. In het huisje aangekomen zijn ze, zo stil mogelijk, op bed gaan liggen. Helaas kraakten de bedden echt mega hard waardoor ze ook nog eens moesten lachen. De andere meiden die daar sliepen werden allemaal wakker dus besloten Maartje, Anna en Marjolein toch maar terug naar de hangmatten te gaan. Gelukkig zijn ze daar nog wel in slaap gevallen, maar om 07.30 uur werd het al weer licht en waren de meiden weer klaarwakker. Ik natuurlijk niet, ik lag namelijk in coma (as usual).

De volgende dag hebben we vooral in onze hangmatten doorgebracht, lekker hangmatteren! Maartje is samen met Satish en Anna nog gaan vissen op piranha’s, helaas vingen ze niets anders dan de bomen die onder het water groeien. Rond 15.00 uur zijn we naar de stuwdam gereden. Hier hebben we wat mooie foto’s van gemaakt en daarna zijn we naar huis gereden.

Helemaal afgepeigerd van deze geweldige maar vermoeiende trip zijn we op bed geploft en lekker op tijd gaan slapen!

Thanks for reading!

Liefs Xx Maartje en Robbin